আগা নায়ে ডুবো ডুবো । Aaga nawe dubo dubo
পাছা নায়ে বইস
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
জল ছেকিতে জল ছেকিতে
ছিড়িল সেউটি দড়ি
গালাৰ হাৰ খুলিয়া কন্যা ৰে
ও কন্যা সেওটিৰ টাগায় দড়ি
গালাৰ হাৰ খুলিয়া কন্যা ৰে
আগা নায়ে ডুবো ডুবো
পাছা নায়ে বইস
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
তোক ছেকং মুই ৰশি কানাই
তোৰ যে ভাঙা নাও
ভাঙা নায়ে খেওৱা দিয়া ৰে
তোক ছেকং মুই ৰশি কানাই
তোৰ যে ভাঙা নাও
ভাঙা নায়ে খেওৱা দিয়া ৰে
ও তুই কেমন মজা পাও
ভাঙা নায়ে খেওয়া দিয়া ৰে
আগা নায়ে ডুবো ডুবো
পাছা নায়ে বইস
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
ভাঙ্গা নাই চিঙ্গা নাই
সোণা ৰূপায় গড়া
ৰাজাৰ হোস্তিক পাৰ কৰিচং ৰে
এক সুন্দৰীক পাৰ কৰিয়া
নিছং আনা আনা
তোক সুন্দৰীক পাৰ কৰিয়া ৰে
ওই নিছং আনা আনা
তোক সুন্দৰীক পাৰ কৰিয়া ৰে
আগা নায়ে ডুবো ডুবো
পাছা নায়ে বইস
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
সোণাও খছাইম ৰূপাও খসাইম
খসাইম ৰূপাৰ মালা
ভৰা গাঙেৰ খেওৱা দিয়া ৰে
সোণাও খছাইম ৰূপাও খসাইম
খসাইম ৰূপাৰ মালা
ভৰা গাঙেৰ খেওৱা দিয়া ৰে
ও শৰিৰ হইল মোৰ কালা
ভৰা গাঙেৰ খেওৱা দিয়া ৰে
দেওয়ায় কৰে মেঘমেঘালি
পুবাল ভাও
ধীৰে চালাও সোণাৰ নাইয়া ৰে
মোৰ হালিয়া পৰে গাও
ধীৰে চালাও সোণাৰ নাইয়া হে
আগা নায়ে ডুবো ডুবো
পাছা নায়ে বইস
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
ঢোঙ্গায় ঢোঙ্গায় ছেকং পানী ৰে
2. ঠিক দুপৰ বেলা । Thik dupor bela
লেবুৰ তলে কিসেৰ খেলা
তুলিয়া লেবু মাৰিয়া দিম তোৰ বুকে ৰে
আজু কাৰ ঘৰেৰ ছোকোৰা ৰে
পাৱে দিম তোৰ পাসুলী
গলায় দিম তোৰ হাসুলী
দুই কানে তুলিয়া দিম তোৰ ঝুনুকা ৰে
আজু কাৰ ঘৰেৰ ছোকৰা ৰে
তাম্বা কলসীৰ ভৰে
সাৰুৱা মাঞ্জা হালিয়া পৰে
দাৰুণ কমৰেৰ বিষ সয় না ৰে
তোমৰা কাৰ ঘৰেৰ ছোকৰা ৰে
মায়ে হইল তোৰ কুটুনী
বাবা হৈল তোৰ ভাৰুৱা
দুই হাত লাৰিয়া চলছে দেশে ৰে
আজু কাৰ ঘৰেৰ ছোকৰা ৰে।
3. ও ৰে শিলাই নদীৰ । O re shilai nadir
ও ৰে শিলাই নদীৰ পাৰে ৰে
ৰাজহংসা পঙ্খী চলেৰে
গলায় তাৰ গজমতি হাৰ
নদীৰ মত্সগ দেখিয়া
না কৰে আহাৰ
আলো সই মিছামিছি
চাওয়া চাওয়ি সাৰ
বালুতে খায় সই ৰে
জলে ভাসেয়া ৰে দেয় হাৰি
উঠ পতি চৈতন হও
চকু মেলিয়া চাও
আজি মন্দিৰ হয়া যায় খালি ৰে
ও ৰে শিলাই নদীৰ পাৰে।
4. প্ৰাণ কান্দে মইষাল । Pran kande moishal
আজি প্ৰাণ কান্দে মইষাল বন্ধু ৰে
আগতে না কইছং মইষাল
চাকৰি না হয় ভাল
নলেৰ গুতায় খাগৰাৰ গুতায়
গাৱেৰ যাবে ছাল
আকাৰী ধানেৰ চাউলিয়া ভাত
কুইয়া নদীৰ পানী
জ্বলিয়া জ্বলিয়া উঠেৰে
মনেৰ আগুন খানি
বাতান ছাড়ো বাতান ছাড়ো ৰে
মইষাল ঘুৰিয়া আইসো বাড়ী
গালাৰ হাৰ বেচেয়া দিম মুই
ঐ চাকৰীৰ কাড়ি, মইষাল ৰে
আজি প্ৰাণ কান্দে মইষাল বন্ধু।
Axom Vidhyalay Hub 
Leave a comment